Zachwytów nad słowackim dokumentem ciąg dalszy. Zastanawiałem się również co powoduje, że słowackie filmy dokumentalne wyróżniają się tak bardzo na plus na tle innych sposobów poznawania Słowacji. Doszedłem do wniosku, że to tematyka i szczerość – nie omijają kwestii najtrudniejszych, które większa część społeczeństwa najchętniej zamiotłaby pod dywan.
Cztery kolejne tytuły to Ślepa miłość, Miejski serwis randkowy, 66 sezonów i Tożsamość Petrzalki.
Ślepa miłość (reż. Juraj Lehotský, słow. Slepé lásky, 2008 r.) opowiada historie miłości pomiędzy osobami niewidomymi i niedowidzącymi. Na filmie zobaczymy ich życie, pracę, problemy i właśnie miłość pomiędzy nimi. Film świetnie pokazuje, że pomimo problemów ludzie kochają tak samo. Episody pokazują miłości niewidomego muzyka, związek Słowaczki i Roma, pary spodziewającej się dziecka, nastolatki szukającej swojej miłości.
Miejski serwis randkowy (reż. Erika Hníková, słow. Nesvatbov, 2010 r.) to film, który pokazuje determinację wójta małej słowackiej wsi Zemplínske Hámre by związać stare panny i starych kawalerów i poprawić demografię. Same nawoływania przez miejskie radio nic nie dają, więc organizuje dla nich wieczór zapoznawczy. W filmie zobaczymy historie kilku singli, ich marzenia i zderzenie z rzeczywistością.
66 sezonów (reż. Péter Kerekes, słow. 66 sezón, 2003 r.), podobnie jak w późniejszych Kucharzach historii, opowiadający o historii z bardzo wąskiej perspektywy. Tym razem historia widziana jest oczyma nie kucharzy, ale bywalców jednego z koszyckich publicznych basenów. Wspominają oni swoją młodość, wojnę, okres komunizmu, wyjazdy nad morze. Bohaterowie rozmawiają po węgiersku i po słowacku, co również wiele mówi na temat historii Koszyc.
Tożsamość Petrzalki (reż. Juraj Chlpík, słow. Identity Petržalky, 2010 r.) pokazuje największe blokowisko Słowacji i jedno z największych w całej Europie, a więc Petrzalkę. Mieszka na niej ok. 115 tys. osób, a sam film pokazuje ją tak jak widzą swoje sąsiedztwo mieszkańcy.
Petržalka Identity / Juraj Chlpik.