Słowacki dokument

Jednym z najmłodszych członków słowackiej artystycznej i filmowej rodziny jest dokument.  Dopiero ostatnia dekada przyniosła rozwój tego gatunku filmowego, ale już pojawiło się kilka tytułów, które koniecznie trzeba zobaczyć.

W ciągu ostatnich kilku tygodni obejrzałem cztery filmy – Granicę, Osadne, Inne światy i Kucharzy historii. Trzy pierwsze dotyczyły bardzo słowackich problemów, ostatni natomiast to już dokument o tematyce „międzynarodowej”.

Granica (Hranica), Jaroslav Vojtek

Granica (Hranica), Jaroslav Vojtek

Granica

Trudne sąsiedztwo – wywiad z Eleną Gallovą Kriglerovą

Rozmowa z Eleną Gallovą Kriglerovą z Centrum badawczego nad mniejszościami etnicznymi i kulturą (CVEK) o mniejszościach narodowych – romskiej i węgierskiej, imigrantach i mniejszościach religijnych oraz współpracy z rządem. Zapraszam do lektury.

 

Elena Gallová Kriglerová jest dyrektorem Centrum badawczego nad mniejszościami etnicznymi i kulturą. Ukończyła nauki społeczne na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie. Obecnie kończy studia doktoranckie na Uniwersytecie Masaryka w Brnie. Wcześniej pracowała jako analityk w Instytucie Spraw Społecznych. Od lat aktywnie uczestniczy w przygotowaniu i realizacji projektów badawczych związanych z

Odmienione Koszyce? Wywiad z Tomášem Čižmárikiem

Żeby dostarczyć Wam jeszcze więcej informacji nt. wydarzeń odbywających się w ramach Europejskiej Stolicy Kultury w Koszycach, (mailowo) zadałem kilka pytań Tomášowi Čižmárikowi. Szkoda, że ludzie od promocji Słowacji są skromniejsi niż zające w kapuście.

 

Co jest lejtmotywem Europejskiej Stolicy Kultury w Koszycach?

Motywem przewodnim jest transformacja Koszyc z miasta przemysłu ciężkiego do miasta kreatywności, swojego rodzaju przemysłu kreatywnego. Stąd nasz slogan „Wspieramy kreatywność”.

W jaki sposób Koszyce współpracują z okolicznymi miejscowościami, regionami i krajami przy okazji tego wydarzenia?

Jeden z projektów w ramach

Muzeum Sztuki Danubiana Meulensteen

Bratysława i cała Słowacja niestety cierpią na deficyt muzeów dobrych i bogatych w sztukę przez duże „S”. Jednym z nielicznych wyjątków jest Muzeum Sztuki Danubiana Meulensteen, popularnie zwane Danubiana.

Muzeum położone jest w Čunovie – przedmieściu Bratysławy położony ok. 20 km na południe od centrum miasta. Danubiana leży na półwyspie (czy właściwie wyspie połączonej groblą z brzegiem) na Dunaju. Z tego cypla rozciąga się wspaniały widok na Dunaj i zalew, niewielki port i lasy na obu brzegach rzeki.

Muzeum zostało otwarte w

Janosik – prawdziwa historia

Kto nie słyszał o Janosiku? Ciupaga do góry. Nie widzę żadnej. Kto coś więcej wie o tym panu? A no właśnie. Zabrakło ciupag.

Dzisiaj (25.01) mamy 325. rocznicę narodzin legendarnego Janosika. Jak to z legendami bywa są wiecznie żywe, ale nie zawsze prawdziwe. Wręcz zwykle nie. W tej jest sporo prawdy, ale wokół tej prawdy przez wieki wyrosło wiele niesamowitych historii.

Jerzy Janosik, a właściwie Juraj Jánošík, bo przecież był Słowakiem, urodził się we wsi Tierchowa (słow. Terchová) koło Żyliny, u podnóży

Zimowa Bratysława

I do Bratysławy dotarła zima.  Miasto przykryła 20-30 cm warstwa śniegu, co dodało mu uroku, ale i problemów. Samochody jeździły wolniej i stanęły w korkach, a autobusy miały niemałe opóźnienia. Szkoda, że nie jeżdżę (jeszcze) na nartach, bo warunki świetne, a moje letnie trasy biegowo-rowerowe piękne.

Niestety wszystko ma się stopić w tym tygodniu (już się topi), ale spójrzcie na zdjęcia.

 

Hviezdoslavovo Namestie

Hviezdoslavovo Namestie

 

Stare
</p>
</div><div class=Przeczytaj całość

Mniejszość węgierska

Kilka tygodni temu pisałem o pewnych tematach, których lepiej nie poruszać w rozmowie ze Słowakami, jeśli chcemy zachować dobre relacje. Drugie z tych pytań dotyczy mniejszości węgierskiej.

Węgrzy na Słowacji stanowią ok. 8,5% populacji (a więc ok. 460 tys. osób) i mieszkają przede wszystkim na południu kraju, w regionach położonych przy granicy z Węgrami. Populacja właściwie wszystkich gmin położonych przy granicy z Węgrami jest w 70-100% węgierska.

Kontakty i wpływy Węgrów na terytorium współczesnej Słowacji sięgają końca IX wieku, a panowanie węgierskie

5 najdziwniejszych barów w Bratysławie

Żeby powiedzieć, że zna się jakieś miasto, trzeba wiedzieć gdzie bywać. Niektórzy wymieniają najbardziej luksusowe sale i salony, ale moim zdaniem bywanie w mordowniach, spelunach i dziurach pomaga zrozumieć i poznać określone miejsce.

W Bratysławie takich miejsc nie brakuje. Oto 5 najdziwniejszych miejsc w Bratysławie.

Kop Saloon (Kollárovo námestie 20)

Zdecydowanie fenomen. Na ścianach wisi tutaj właściwie wszystko – instrumenty, obrazy, maski gazowe… Można tutaj obejrzeć mecz w doborowym towarzystwie zapewne pamiętającym jeszcze początki tego miejsca. Można napić się taniego piwa. Można przeczytać

Słowackie ślady w polskiej piosence

W sumie to tej Słowacji mało jest w polskiej (pop)kulturze (pomijam Andrzeja Stasiuka) i trochę szperałem między słowami polskich piosenek, „bo może jednak”.

Jakie wnioski? Okazuje się, że Słowacja jest wspomniana w polskich hiphopach, gdzie ziomki śpiewają np. „Umysł odłączył się od ciała jak Słowacja od Czechów” (PWRD, „Nie igraj”) i „W google translatorze zły chłopiec po polsku to bad boy / Po słowacku i po czesku też, kogoś jebło” (Donatan, „Słowianin”) oraz w piosence o papieżu „Aż wreszcie za milion

Dawne historie: Niemcy

Jedną z mniejszości dawnej Słowacji byli Niemcy. Zamieszkiwali oni terytoria dzisiejszej Słowacji aż do końca II wojny światowej, a po niej utracili majątki i zostali wysiedleni z tych obszarów przez władze komunistyczne.

Niemcy Słowaccy, zwani również Niemcami Karpackimi, zamieszkiwali przede wszystkim miasta w środkowej Słowacji (m.in. Bańska Szczawnica, Bańska Bystrzyca, Handlowa) oraz Spisz (po ich wypędzeniu ich domostwa zajęli Słowacy i Romowie).

Niemcy mieli osiedlać się na Słowacji już od XII w., jednak nigdy nie utworzyli tak dużej i wpływowej grupy na